Αποψε ειχε ενα χλωμο φεγγαρι
του ειπα μαζι του να με παρει
εκει ψηλα να ταξιδευω
τους ουρανους μας, να κουρσευω
Και να κοιταζω χαμηλα
να βλεπω τα ανθρωπινα
μες στην ομιχλη να χορευω
στα συννεφα να ταξιδευω
Θυμησες ναχω, να θυμαμαι
στον ουρανο να θελω να` μαι
λογια να λεω στο φεγγαρι
που ηρθε μαζι του, να με παρει
Γλυκα γλυκα θα με φωτιζει
θα χω αυτο να με φροντιζει
ενα φωτιακι θαμαι μαζι του
πνοη να παιρνω απ’ την πνοη του
Αερινα φτερα θα εχω
ανθρωποι…δεν τους αντεχω
και κει ψηλα θα κατοικω
θα` μαι κοντα και στο Θεο
Μια χαρη μονο θα ζητησω
την ανθρωπια, να φερει πισω
για να γυρισω πια στη γη
να εχω αναγκη, για ζωη
Αυτός μπορεί να καταλάβει
οι άνθρωποι, γiνηκαν σκλάβοι
Όποιος γλυτώνει από ένα δάκρυ έναν άνθρωπο,
υψώνει ένα μέτρο
το μπόι της ανθρωπότητας.
My blog 